Ҳазрати Исои бини Марям ( а ) , мулаққаб ба Масеҳ , чаҳорумин паёмбар аз паёмбарони улулъазм ва соҳиби шариъат аст . Китоби осмонии ӯ Инҷил ном дорад. Он ҳазрат фарзанди ҳазрати Марям ( а ) ва таваллуди мунҳасир ба фарду шигифангез дошта, ки дар Қуръони Карим ба он ишора шудааст .
Масеҳиён муътақиданд ҳазрати Исо ба салиб кашида шуда , вале дар Қуръон мефармояд мардум ба иштибоҳи фарди дигариро ба ҷой ӯ ба дор овехтанду Худо ҳазрати Исоро ба сӯи худ , боло бурд .
Дар ин матлаб аз Порс Тудей нигоҳе андохта шуда ба тавсифоти Қуръон дар бораи ҳазрати Исои Масеҳ ( а ) :
Оёти Қуръон дар мавриди ҳазрати Масеҳ
1-.و آتینا عیسی ابن مریم البینات و ایدناه بروح القدس...؛ Мо ба Исо ибини Марям муъҷизаҳо додем ва ӯро руҳулқудс таид кардем.
2- ـ “ . . . “اذ قالت الملائکة یا مریم ان الله یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسی ابن مریم وجیها فی الدنیا و الآخرة و من المقربین؛ . . . ; Ба ёд ор ҳангме, ки малоика ба Марям гуфт: Худо ба ту ба калимае аз хеш башорат медиҳад, номи ӯ Масеҳ Исо ибни Марям аст, дар дунё ва охират обруманд ва аз муқарибон аст."
3- “ . . . و لنجعله آیة للناس و رحمة منا و کان امرا مقضیا؛ ;Ӯро ояте барои мардум ва мояӣ раҳмат аз ҷониби худ қарор диҳем ."
4- “و یکلم الناس فی المهد و کهلا و من الصالحین Бо мардум дар кӯдакӣ дар маҳд ва дар ҳангоми бузургсолӣ сухан мегӯяд ва аз солеҳонаст ."
5- “و یعلمه الکتاب و الحکمة و التوراة و الانجیل؛ Ба ӯ китоб ва ҳикмату Таврот ва Инҷил омухтем ."
6- . ."و رسولا الی بنی اسرائیل " ; Ӯ фиристодаӣ мо ба банӣ Исроиласт .
7- “و مصدقا لما بین یدی من التوراة...؛ Тасдиқкунандаӣ Тавроти мавҷӯди пеш аз хешаст .
8-“انما المسیح عیسی ابن مریم رسول الله و کلمته القاها الی مریم و روح منه... Масеҳ , Исо ибни Марям фақат расӯли Худо ва калимаӣ ӯст ки ӯро ба Марям илқо карда ва рӯҳе аз Худост .
9- “و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس کل من الصالحین؛ Закариё ( а ) ва Яҳё (а ) ва Исо ( а) ва Илёс ( а ) ҳар як аз солеҳонанд .
10- . . . . و اجتبیناهم و هدیناهم الی صراط مستقیم؛ ; Мо ин паёмбаронро ( ки Исо ҳам дар байни онон аст ) баргузидем ва ба сироти мустақим ҳидоят кардем .
11- “قال انما انا رسول ربک لاهب لک غلاما زکیا؛ Рӯҳи мутамасил ба Марям гуфт : Ман фиристодаӣ парвардгори ту ҳастам то ба ту фарзанди покизаӣ бубахшам .
12- “قال انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا؛; Исо ( дар мақоми муаррифии худ ) гуфт : Ман бандаӣ Худо ҳастам . Китоб ба ман дода шуда ва аз паёмбарон қарор дода шудаам .
13ـ Аз қавли ҳазрати Масеҳ дар Қуръон омадааст : “у ҷълнии мборкои ин мо кант . . . ; ҳар куҷо бошам марои инсон бо баракатӣ қарор додааст .
14ـ ҳамчунин аз қавли ҳазрати Масеҳ дар қуръон омадааст : “و جعلنی مبارکا این ما کنت...؛Маро нисбат ба модарам меҳрбон қарор дода , ҳаргиз маро гарданкашу сахти дил қарор надодааст .
15- “شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا و الذی اوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی...؛ Барои шумо аз дини ончиро ( Худо ) ба Нӯҳ ( а ) сифориш карда буд ва ба ту ( эй паёмбар ) ваҳй намӯдаем ва ончӣ ба иброҳим ( а ) ва Мӯсо ( а ) сифориш кардем , ташреъ кардааст .
”Аз баррасии ин оёт , мақому манзалати волои ҳазрати Масеҳ равшан мегардад . Инак вижагиҳои ӯро мутобиқи танзими оёт ёдовар мешавем .
Калимаи Худо
Қуръон дар ду маврид , Масеҳро калимаи аллоҳ меномад . Мақсӯд аз “ калима ” лафзӣ нест ки аз даҳон хориҷ мешавад , балки мақсӯд вуҷӯди хориҷии Масеҳ аст, ки худ аз калимоти таквинӣ ( эҷод шуда ) Худост . Ҳар чанд ҳамаӣ ҷаҳон калом Худост , вале чун вуҷӯди ӯ ба сӯрати муъҷизаосо ба вуҷӯд омадааст , калимаӣ мумтоз Худо мебошад . Ва иллати инки ҷаҳон таквиниро каломи Худо медонанд , ин аст, ки вуҷӯди таквинии ашё баёнгари камолоти офаринандаи онҳост ; чунон, ки каломи лафзи ҳокӣ аз як риштаи маъонии зеҳнӣ ва пинҳонӣ аст ва дар оёти Қуръон ҳамаӣ ҷаҳон каломи Худо ба шумор омадааст .
Масеҳ ва Исо ибни Марям
Оёти қуръон ҳокӣ аст, ки ҳар ду ном аз ҷониб Худо будааст чун дар башорати фариштагон ба Марям омадааст : “ان الله یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسی ابن مریم”. Иллати инки ба ӯ Масеҳ мегӯянд , ин аст ки ( ин калима аз масҳ ба маънии кашида гирифта шудааст ) ин паёмбар бо кашидани даст бар бадани афроди бемор , ононро шифо медод .
Гоҳе гуфта мешавад . Масеҳ ба маънои мамсуҳ , яъне шустушӯ шуда аз гуноҳ , ё фаро гирифта шуда бо баракат аст .
Эҳтимол дорад, ки Исо аз яшуъ ба маънии наҷотдиҳанда ё ба маънии яъиш муодилм Яҳё бошад . Ки навъе ташобеҳи миёни ин ду паёмбар вуҷӯд доштааст .
Ояти Худо
Офариниши Масеҳ монанди офариниши ҳазрати Яҳё ( а ) комилани муъҷизаосо буд ; балки офариниши Масеҳ аз он ҳам асроромезтар буд . Аз ин ҷиҳат худ Масеҳ оятӣ аз оёти илоҳи шимурда шудааст ; Чунон ки мефармояд : “و لنجعله آیة للناس” ва боз мефармояд : “لاهب لک غلاما زکیا” ва мурод аз бахшидан ( лаҳаб ) офариниши эъҷозомези ӯст .
Сухан гуфтан дар гаҳвора
Яке аз нишонаҳои оят будани ӯ ин аст ки дар даврони кӯдаки монанди бузургсолӣ сухан мегуфт ; Чунон кӣ мефармояд :
“و یکلم الناس فی المهد و کهلا”.
Камолоти рӯҳи
Қуръон дар мақоми муаррифии камолоти рӯҳии ҳазрати Масеҳ , ӯро бо ин таобир муаррифӣ мекунад :
1- “и “غلاما زکیا”، ۲ـ “مبارکا”، ۳ـ “برا بوالدتی”، ۴ـ “لم یجعلنی جبارا شقیا”، ۵ـ “و من الصالحین”، ۶ـ و اجتبیناهم” (برگزیدگان)، ۷ـ و ایدناه بروح القدوس”. . Хулосаӣ ин сифот инаст ки ӯ фарди муназзаҳ аз гуноҳ , вуҷӯди бо баракат , меҳрбон ба модар , мутавозеъу нарми хуй ва аз солеҳон буд ва иҷтимои ин сифот , нишонаи таъолӣ рӯҳӣ ӯст ва ба хотири ҳамин сифотаст ки ба мақомоти болотар расид .
Соҳиби шариъату китоб
Исо дар партави камолотӣ аз паёмбарон гардид ва худ соҳиби китоб ва шариъат шуд. Ҳатто дар мактаби ғайб , Таврот ва ҳикмат низ ба ӯ омӯхта буданд ; чунон ки мефармояд : “و یعلمه الکتاب و الحکمة و التوراة و الانجیل” و نیز می‌فرماید: “آتانی الکتاب و جعلنی نبیا”.
Аз паёмбарони улулазм
Ҳаргоҳи паёмбарони улулазмро ба касоне тафсир кунем ки илова бар китоб дороӣ шариат буданд , ҳазрати Масеҳ яке аз ононаст ; чунон ки мефармояд : “شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا و الذی اوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی”.
Паёмбари ба сӯй банӣ Исроил
Дар ин ки оё рисолати Масеҳ махсӯс бани Исроил бӯда ё доираӣ он густардатар буд, мавзӯи мустақилӣ аст ки хориҷ аз мавзӯи ин мақолааст . Вале зоҳири оёт ҳокӣ аз қавли нахуст аст ; чунон ки мефармояд : “و رسولا الی بنی اسرائیل”.
Гоҳе шаҳодат бар аъмол низ яке аз вижагиҳои ҳазрати Масеҳ шумурда шудааст . Назар ба инки худо ӯро чунин муаррифӣ кардааст : “و یوم القیامة یکون علیهم شهیدا”.
